رد تصورات غلط برای ADHD

تصورات غلط برای ADHD از سوی بسیاری از افراد انجام می شود. ADHD یا بیش فعالی بیشتر در کودکان اتفاق می افتد. اما همین اختلالات اگر درمان نشود طبیعتاً در بزرگسالی به شما آسیب خواهند رساند. ADHD گاهی اوقات می تواند برای برخی از افراد مفید باشد. در مقاله های قبل گفتیم که علائم این اختلالات چگونه هستند. ما در مقاله های قبل در ارتباط با تعاریف اختلالات و راه های کسی موفقیت صحبت کردیم. یکی از نکاتی که امروز می خواهیم به آن بپردازیم بحث بی نظمی است. در ادامه می خواهیم ببینیم که رد تصورات غلط برای ADHD چگونه است؟

تصورات غلط برای ADHD در زندگی افراد مختلف

برخی افراد هستند که ثروتمند یا شاید قدرتمند تربن افراد هم باشند اما به علت اختلافات خانوادگی دچار مشکلات روانی شوند. در طول سالیان گذشته افراد مشهوری زیادی وجود داشته‌اند که اختلالات مختلف روانی را تجربه کرده اند. این که بگوییم اختلالات روانی فقط به خاطر فقر به وجود می‌آید غلط است. خیلی زمان ها بوده که افراد فقط به خاطر این که شهرت زیادی دارند دچار استرس و نگرانی های بیش از حد شده اند. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با رد تصورات غلط برای ADHD، صحبت کنیم.

اصطلاح “اختلال در تنظیم” یا بی نظمی

اما بسیاری از ما در یک نقطه یا شرایط مختلف بی نظمی را مشاهده کرده ایم. زمانی که کودکان خود را به زمین می اندازند و به معنای واقعی کلمه قادر به آرامش خود نیستند. یا هنگامی که آن ها برای خرید خوراکی مورد علاقه خود رفتار های متفاوتی می کنند. هنگامی که یک شریک محبوب شروع به گریه در جواب یک “نه” کوچک می کند، ظاهراً بدون دلیل، می توان فرایند تصورات غلط برای ADHD و خستگی تصمیم را مشاهده کرد. اختلال در نظم عاطفی حتی ممکن است هنگامی مشاهده شود که والدین در مراسم تشییع جنازه یکی از عزیزان خود ایستادگی می کنند و ظاهراً قادر به نشان دادن احساس واقعی از دست دادن یا ناراحتی عاطفی نیستند.

بی نظمی در تصمیم گیری چیست؟

اصطلاح “اختلال در تنظیم” بیشتر به اختلال در تنظیم هیجان (که به آن عاطفه نیز گفته می شود) اشاره دارد. اختلال نظم عاطفی از یک وضعیت ساده یا قابل درک دور است. این می تواند بر افراد مختلف از انواع مختلف اختلالات، از جمله هر دو اختلال خلقی از جمله افسردگی و اختلالات شخصیتی، مانند اختلال شخصیت مرزی، تأثیر بگذارد. اختلال در نظم عاطفی اصطلاح بالینی است که برای توصیف وضعیت عاطفی که کنترل آن دشوار است، از جمله الگوهای ناسالم مقابله با احساسات، تمایل به طغیان احساسات و ناتوانی یا مبارزه با ابراز احساسات موثر (در صورت وجود) استفاده می شود.

رد تصورات غلط برای  ADHD

همانطور که متأسفانه در مورد بسیاری از شرایط بهداشتی دیگر وجود دارد، تصورات غلط متعددی در مورد ADHD وجود دارد. این سوء تفاهم ها در مورد شرایط برای افراد جامعه مضر است. آن ها می توانند منجر به مشکلاتی مانند تأخیر در تشخیص و دسترسی به درمان شوند، نه اینکه باعث شوند مردم احساس سوء تفاهم کنند.

تصورات غلط برای ADHD از نظر اتحادیه بیماری های روانی

با توجه به اتحادیه ملی بیماری های روانی (NAMI)، حدود 9 درصد از کودکان مبتلا به ADHD هستند، در حالی که حدود 4 درصد از بزرگسالان به آن مبتلا هستند. به احتمال زیاد شما فردی را می شناسید که این بیماری را دارد. با توجه به ماه می که ماه آگاهی از سلامت روان است، پنج باور در مورد ADHD را می بینیم که اکنون باید از بین برود.

باور اول: دختران به ADHD مبتلا نمی شوند

به طور کلی، دختران جوان به احتمال زیاد به اندازه پسران جوان بیش فعال نیستند یا مشکلات رفتاری زیادی در مقایسه با پسران نشان می دهند، بنابراین مردم اغلب به عنوان بخشی از تصورات غلط برای ADHD را آن را در دختران تشخیص نمی دهند. در نتیجه، احتمال کمتری وجود دارد که دختران برای ارزیابی ADHD ارجاع داده شوند. مشکل این باور این است که، چون دختران مبتلا به ADHD اغلب درمان نمی شوند، وضعیت آنها می تواند پیشرفت کند و مشکلات زیر را افزایش دهد:

• حالت
• اضطراب
• شخصیت ضد اجتماعی
• سایر اختلالات همراه در بزرگسالی

به همین دلیل است که واقعاً مهم است که توانایی ما در شناسایی دختران مبتلا به ADHD را بهبود بخشیم و حمایت لازم را برای آن‌ها فراهم کنیم.

باور غلط 2: فرزندپروری ضعیف باعث ADHD می شود.

به عنوان مثال از نظر یک پزشک برخی از بیماران بالغ من مبتلا به ADHD والدین خود را در قرار ملاقات خود خواهند آورد. در طول این جلسات، من اغلب متوجه می‌شوم که والدین احساس گناه خود را با هم در میان می‌گذارند که آرزو می‌کردند برای کمک به موفقیت فرزندشان و کنترل علائمش کارهای بیشتری انجام دهند. این تصورات غلط برای ADHD از جایی سرچشمه می گیرد که “والدین ضعیف” باعث این اختلال می شود. اما واقعیت این است که اینطور نیست. اگر چه ساختار برای یک فرد مبتلا به ADHD مهم است. اما تنبیه مداوم برای علائمی مانند عدم بیان  کلمات، بی قراری، بیش فعالی یا تکانشگری می تواند در دراز مدت مضرتر باشد.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

اما از آن جایی که بسیاری این نوع رفتار را به‌عنوان «بد اختلاقی» کودک در نظر می‌گیرند، والدین اغلب به دلیل ناتوانی در کنترل فرزندشان مورد قضاوت قرار می‌گیرند. به همین دلیل است که مداخلات حرفه ای مانند روان درمانی و داروها اغلب مورد نیاز است.

باور غلط 3: افراد مبتلا به ADHD تنبل هستند

بسیاری از بیماران مبتلا به ADHD من توضیح می دهند که اغلب آن ها را متهم به تنبلی می کنند. این  باعث می شود به دلیل این که به اندازه ای که دیگران انتظار دارند کارآمد و با انگیزه نیستند احساس گناه کنند. افراد مبتلا به ADHD معمولاً برای انجام کارها به ساختار و یادآوری بیشتری نیاز دارند – به ویژه فعالیت هایی که نیاز به تلاش ذهنی مداوم دارند. اما از آنجایی که علائم ADHD ممکن است به صورت بی‌علاقگی، بی‌نظمی، و فقدان انگیزه ظاهر شود، مگر اینکه مربوط به فعالیتی باشد که واقعاً از آن لذت می‌برند، ممکن است با تنبلی اشتباه گرفته شود.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

با این حال، به دور از تصورات غلط برای ADHD واقعیت این است که افراد مبتلا به ADHD واقعاً می‌خواهند موفق شوند. اما ممکن است برای شروع و تکمیل کارهایی که دیگران ممکن است کارهای «ساده» را در نظر بگیرند، دچار مشکل شوند. حتی مرتب‌سازی از طریق نامه یا پاسخ دادن به یک ایمیل می‌تواند دلهره‌آور باشد. زیرا به انرژی ذهنی بسیار پایدارتری برای فردی مبتلا به این بیماری نیاز دارد. این باور می تواند به ویژه مضر باشد زیرا این قضاوت ها می تواند باعث ایجاد حس شکست در افراد شود که می تواند به سمت پایین بودن عزت نفس و عدم اعتماد به نفس برای دنبال کردن سرمایه گذاری در زندگی پیشرفت کند.

باور غلط 4: داشتن ADHD “آنقدرها هم جدی نیست”

در حالی که ADHD تهدید کننده زندگی نیست، می تواند پیامدهای جدی بر کیفیت کلی زندگی فرد داشته باشد. در مقایسه با جمعیت عمومی، افراد مبتلا به ADHD بیشتر به موارد زیر مبتلا هستند:

• اضطراب
• اختلالات خلقی و مصرف مواد

در همین حال، یک تجربه رایج در میان بیماران مبتلا به ADHD من این است که انجام مسئولیت‌های کاری دشوار است و آن ها دائماً تحت نظارت یا مشروط هستند. این بدان معناست که آن ها دائماً در ترس اخراج از شغل خود و ناتوانی در حفظ وضعیت مالی زندگی می کنند. این می تواند زندگی شخصی آن ها را تحت تأثیر قرار دهد.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

افراد مبتلا به ADHD ممکن است به زمان بیشتری برای تکمیل وظایف خود نیاز داشته باشند تا بتوانند رشد کنند. متاسفانه در حالی که این ها ممکن است در محیط‌های آموزشی انواع تسهیلات در دسترس باشد – کارفرمایان ممکن است تمایلی به آن نداشته باشند.

باور غلط 5: ADHD یک اختلال پزشکی واقعی نیست

نوع دیگر تصورات غلط برای ADHD همین مورد است. تحقیقات تفاوت هایی را بین مغز مبتلا به ADHD و مغز بدون آن نشان داده است، علاوه بر این تفاوت در نحوه عملکرد مواد شیمیایی مغز مانند دوپامین، نوراپی نفرین و گلوتامات وجود دارد. بخش هایی از مغز که در ADHD نقش دارند، نقش مهمی در “عملکردهای اجرایی” ما دارند، مانند:

• برنامه ریزی
• سازماندهی
• شروع وظایف

مطالعات مورد اعتماد همچنین نشان می دهد که ADHD دارای یک جزء ژنتیکی است. به طوری که در دوقلوهای همسان، اگر یکی از دوقلوها ADHD داشته باشد، دیگری نیز احتمالاً آن را دارد.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

همانطور که مطرح می شود، افراد مبتلا به ADHD اغلب مورد قضاوت قرار می گیرند و به ناعادلانه برچسب زده می شوند. علاوه بر این، آن ها اغلب می بینند:

• تسهیلات برای موفقیت آن ها ساخته نشده است
• آن ها به اندازه کافی قابل تشخیص نیستند
• آن ها با کسانی در جامعه روبرو می شوند که معتقدند ADHD حتی یک شرط نیست