چه چیزی یک والدین خوب را می سازد؟

داشتن یک والدین خوب برای همه ما مهم است. هر چند که هیچ کدام از ما در دوران کودکی نمی توانیم خانواده خود را انتخاب کنیم. اما به هر نحوی باید توجه داشته باشیم که اولین جایی که برای ما در زندگی اولویت است خانواده است. البته این تا زمانی است که ازدواج نکرده باشیم. در هر صورت خانواده با هر نوع اخلاق با رفتاری قابل ستایش است. اما نباید کودکان تن به هر رفتاری بدهند. آسیب های ناشی از حمایت بیش از حد والدین می تواند شامل آسیب های روانی و جسمی باشد.

بنابراین لازم است والدین برای نجات فرزندان خود گاهی اوقات عقب نشینی کنند. یکی از راه های کمکی والدین به فرزندان از طریق مشاوره خانواده است. مشاوران می توانند نقش های افراد خانواده در تربیت فرزندان را به درستی اعلام کنند. در واقع آن ها به خانواده ها کمک می کنند تا دنیای بهتری برای کودکان خود رقم بزنند. مراقبت از فرزندان نیز بسیار با اهمیت است. در مقاله های قبل گفتیم که مراقبت از فرزندان چگونه می تواند باشد. در ادامه می خواهیم ببینیم که چه چیزی یک والدین خوب را می سازد؟

مشکلات در زندگی و داشتن والدین خوب

همه ما می دانیم که در زندگی ممکن است روزی دچار استرس یا اضطراب شویم. تا حدودی بخشی از این استرس و اضطراب طبیعی است. اضطراب و استرس اگر کنترل و درمان نشود می تواند جلوی موفقیت شما را در بخش های مختلف زندگی بگیرد. انواع مختلفی از اضطراب ها وجود دارد که برخی از آن ها را برای شما گفتیم. در ادامه این مقاله که در وبسایت همکده به عنوان اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره تلفنی  روان شناسی در ایران و ارائه دهنده خدمات مشاوره و روان شناسی نوشته شده است می خواهیم در ارتباط با چه چیزی یک والدین خوب را می سازد؟ صحبت کنیم.

آیا والدین خوب ویژگی یکسان دارند؟

والدین خوب چه ویژگی هایی مشترک دارند؟ آیا کارهای خاصی وجود دارد که برخی افراد انجام می دهند که آن ها را والدین خوبی می کند؟ البته ویژگی های یک پدر و مادر خوب ثابت یا مطلق نیست. چیزی که ممکن است برای یک فرد والدین خوب به نظر برسد، ممکن است برای شخص دیگری با این تعریف مناسب نباشد. اما به طور کلی، این ویژگی ها و عادات را می توان در والدینی که مهارت های فرزندپروری خوبی را تمرین می کنند، یافت.

تمرینات والدین خوب

تمرینات در هر فرزندی و هر پدر و مادری متفاوت است و هر خانواده نیازها و شرایط منحصر به فردی دارد. اما بیشتر بچه‌ها از والدینی سود می‌برند که تلاش می‌کنند مراقبت، توجه و عشق بی‌قید و شرط را ارائه کنند. اما انتظاراتی را هم برای رفتار دارند.

راهنمایی و پشتیبانی در برابر فشار و تقاضا

والدین به طور طبیعی دوست دارند فرزندانشان موفق شوند و ممکن است کودکان را تحت فشار قرار دهند. یا به آنها ایراداتی بگیرند، مطالبه کنند یا حتی آن ها را تهدید به تنبیه کنند. این کار باعث می شود تا آن ها را وادار به تمرین، برتری در یک ورزش، کسب نمرات عالی و غیره کنند.

نکته ای در ارتباط با این زمینه

واقعیت این است که سختگیر بودن “مادر” (یا پدر) به احتمال زیاد فرزند شما را بیشتر از این که رو به پیشرفت ببرد رو به آسیب های اجتماعی خواهد برد. این یعنی که باید در رفتار با بچه ها حد تعادل رعایت شود.

بگذارید بچه ها مستقل باشند

والدین خوب می دانند که برای بچه ها مهم است که کارهایی را برای خودشان انجام دهند. چه تکالیف باشد، چه کارهای خانه یا دوست یابی، بهترین کاری که ما به عنوان والدین می توانیم انجام دهیم این است که بچه ها را به جایی برسانیم که بتوانند به تنهایی از پس کارها برآیند. با این حال، گفتن این که چقدر باید کمک کنیم و چقدر باید به بچه ها اجازه دهیم خودشان چیزی را بفهمند، می تواند سخت باشد.

به عنوان یک قاعده کلی، کمک به فرزندتان در مورد کاری زمانی خوب است که آن را با هدف نهایی انجام دهید. این که به او آموزش دهید که در نهایت کارهای را به تنهایی انجام دهد، مهم است.

مثالی در ارتباط با این زمینه

به عنوان مثال، این ایده خوبی نیست که والدین، مثلاً تکالیف کودک را برای آن ها انجام دهند یا روی یک فرایند اجبارگونه قرار بگیرند و به آن ها اعلام کنند که دقیقاً چه چیزی و چگونه بازی کنند. این ها نمونه های قطعی رفتار سختگیرانه هستند، نه ویژگی های یک والدین خوب. اما اگر به کودک نشان دهید که چگونه یک مشکل درسی را حل کند یا مشکلی را با دوستش به روشی محترمانه حل کند، ابزارهای خوبی برای آینده در اختیار فرزندتان قرار داده اید.

صحبت کردن راجعه به کودکتان با همسایگان

به یاد داشته باشید، بچه ها همیشه رفتار شما را تماشا می کنند. یک حرف های راجع به آن ها دارید که می خواهید به اشتراک بگذارید؟ می‌خواهید به همسایه‌ای بگویید که کار بی‌ادبی انجام داده یا حتی به دوستان خود بگویید که فرزندتان بی ادبی کرده است. در حالی که ما همیشه نمی‌توانیم انسان کاملی باشیم. والدین خوب می‌دانند که بچه‌ها همیشه از نمونه‌هایی که ما می‌سازیم یاد می‌گیرند. اگر می‌خواهیم فرزندانمان هنگام بزرگ شدن مهربان، همدل و خوش اخلاق باشند، باید سعی کنیم بهترین رفتار خود را داشته باشیم و به دیگران احترام بگذاریم.

هرگز رفتار بد، کینه توزی یا نامهربان نداشته باشیم

آیا والدین می توانند گهگاه عصبانی شوند یا فریاد بزنند؟ به طور قطع، ما انسان هستیم. اما توهین یا تحقیر  کودک هرگز راه خوبی برای آموزش چیزی نیست. آیا می خواهید با شما این گونه رفتار شود؟

چگونه به عنوان والدین خوب بچه های شاد تربیت کنیم؟

به فرزندان خود نشان دهید که آن ها را دوست دارید. همه ما می‌توانیم آن قدر مشغول شویم که به راحتی فراموش می‌کنیم رای فرزندمان وقت بگذاریم. و به فرزندانمان نشان دهیم که چه احساسی نسبت به آن ها داریم. حرکات کوچک، مانند نوشتن یادداشت روی بسته غذا یا به اشتراک گذاشتن چیزهایی درباره خود با آن ها، می تواند ارتباط شما را تقویت کند و به فرزندتان نشان دهد که چقدر او را هر روز دوست دارید.

برای اشتباهات خود عذرخواهی کنید

احتمالاً با عذرخواهی و تلاش برای جبران کارهایی که انجام داده‌اند، به فرزندانتان یاد می‌دهید که کارهای اشتباهی را که انجام داده‌اند، بپذیرند. این امر به همان اندازه، اگر نه بیشتر، برای والدین خوب مهم است که خودشان این کار را انجام دهند.

والدین خوب می دانند که همه والدین گاهی اوقات ممکن است اشتباه کنند و از آن ها درس می گیرند.  و به فرزندان خود نشان می دهند که چگونه مسئولیت کارهای خود را بپذیرند.

انضباط موثر

انضباط (نه تنبیه) نه تنها یکی از بهترین چیزهایی است که می توانید به فرزندان خود بیاموزید، بلکه راهی برای اطمینان از تربیت کودکی است که با رشد آن ها شادتر خواهد بود. چرا تربیت کودکان این قدر مهم است؟ کودکانی که نظم و انضباط ندارند، بسیار بیشتر احتمال دارد که لوس، ناسپاس و حریص باشند. و جای تعجب نیست که در پیدا کردن دوستان و شاد بودن در زندگی آینده مشکل دارند.

فرزندتان را همانگونه که هستند ببینید

هدفتان این باشد که فرزندتان را همان طور که هست ببینید، نه آن کسی که امیدوارید تبدیل شود. ممکن است فرزند شما بیشتر از این که بخواهد یک پزشک شود دوست دارد در زمینه های هنری فعالیت کند. از این رو از یک والدین خوب انتظار می رود که او را درک کنند.

خیلی خوب است که بچه ها را تشویق کنید چیزهایی را امتحان کنند که ممکن است آن ها را از منطقه راحتی خود بیرون کند. «تا زمانی که واقعاً آن را امتحان نکنید، نمی‌دانید دوستش دارید یا نه» گاهی اوقات می‌توانید دچار مشکل شوید، به‌ویژه برای بچه‌هایی که هنوز می‌دانند چه کسی هستند و چه می‌خواهند.

اما برای والدین مهم است که یک بررسی سریع انجام دهند و مطمئن شوند که به دلایل درستی (برای امتحان کردن، نه به این دلیل که والدین می‌خواهند کودکان چیزی باشد که نیستند) بچه‌ها را تحت فشار قرار می‌دهند.

هدف های بچه های خود را دنبال کنید

بدانید فرزندتان چه می کند. دوستان فرزند شما چه کسانی هستند؟ والدین دوستان کودک شما چگونه هستند؟ هنگامی که فرزند شما در خانه دوستش بازی می کند با چه کسی روبرو می شود. آیا در خانه وسایل بدی وجود دارد؟

این سؤالات و پرسش های دیگری را باید قبل از یک قرار با دوست کودک خود بپرسید. این نه تنها برای ایمنی کودک شما بسیار مهم است، بلکه راه مهمی برای شما برای پیگیری آن چه که فرزندتان در زمانی که از شما دور است، تجربه می‌کند و با آن روبرو می‌شود، است.

به بچه ها بیاموزیم که آدم های خوبی باشند

به بچه ها بیاموزید که مهربان باشند. نسبت به دیگران احترام بگذارند، خیرخواه باشند، برای داشته هایشان قدردان باشند و با دیگران همدلی کنند. البته، همه ما می‌خواهیم بچه‌هایمان برای کسب نمرات خوب، کسب جوایز و تمجیدها برای موسیقی، ورزش و سایر فعالیت‌ها تلاش کنند و بعداً در زندگی موفق باشند. با این حال، این که آن ها به عنوان یک شخص چه کسی هستند مهمتر از جوایزی است که دریافت می کنند.