کودک یا نوجوان در معرض خطر خودکشی

تحقیقات نشان می دهد که چگونه می توان عوامل خطر را شناسایی کرد و چگونه به نوجوان خود کمک کرد.  آخرین آمار خودکشی برای کودکان/نوجوانان نشان می دهد که خودکشی نوجوانان در سطح بحرانی قرار دارد. در این مقاله از وب سایت همکده به بررسی این مطلب می پردازیم که کودک یا نوجوان در معرض خطر خودکشی چه شرایطی دارد؟ مرکز مشاوره همکده اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره در ایران می باشد. این مرکز ارائه دهنده خدمات حضوری و مشاوره تلفنی روان شناسی می باشد.

آمار خودکشی در نوجوانان

نرخ خودکشی برای کودکان/نوجوانان از سال 1960، بالاترین میزان خودکشی از زمان ثبت خودکشی است. بین سال های 2000 تا 2017، نرخ خودکشی برای دختران دو برابر شده است. خودکشی در حال حاضر دومین عامل مرگ و میر در بین جوانان 10 تا 19 ساله است. این اولین علت مرگ دختران نوجوان در سراسر جهان است. این یک بحران جهانی است که نیاز به پیشگیری/مداخله فوری و قوی دارد.

می توان با این آمار ها گفت که کودک یا نوجوان در معرض خطر خودکشی شرایط خاصی دارد. با وجود این آمارهای نگران کننده، امیدواری وجود دارد. سال‌های اخیر شاهد تلاش‌های سازمان‌یافته در مقیاس بزرگ برای بهبود آگاهی از خطر خودکشی و مداخلات بوده‌ایم. تلاش‌ها برای بهبود آگاهی به طور فزاینده‌ای در چندین پلتفرم از جمله رسانه‌های اجتماعی قابل مشاهده است. پادکست‌های حاوی اطلاعات مفید، مانند پادکست دکتر کریستین موتیه در مورد چگونگی مقابله با ناامیدی، به بی‌اعتنایی به خطر خودکشی و درمان کمک می‌کنند. متخصصان بهداشت روان کودک خود را با آموزش های بالینی مبتنی بر شواهد در مورد پیشگیری و مداخله خودکشی مسلح کرده اند. مانند مداخله خانواده برای پیشگیری از خودکشی (FISP) که توسط دکتر جوآن آسارنو توسعه یافته است.

مرکز مشاوره همکده نیز با متخصصان خود شما را در این زمینه یاری می کند. می توانید حتی با مشاوره تلفنی روان شناسی هم اقدامات ویژه ای داشته باشید.

عوامل خطر کودکان یا نوجوان در معرض خطر خودکشی

برای والدین/مراقبان، تحقیقات قابل توجهی وجود دارد تا به آنها نشان دهد چگونه به فرزندان خود کمک کنند. دو استراتژی مهم وجود دارد: 1) شناسایی و درک عوامل خطر و علائم هشدار دهنده کودک، و 2) شناسایی و تقویت عوامل محافظتی.

عوامل خطر می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ضرر قابل توجه این می تواند شامل مرگ یکی از عزیزان، طلاق والدین، مشکلات بین فردی (به عنوان مثال، پایان دادن به رابطه عاشقانه)، یا ضرر مالی مانند از دست دادن شغل والدین باشد.
• دسترسی به روش های کشنده، مانند سلاح گرم.
• قلدر بودن یا زورگویی
• حضور در محیطی که هویت کودک را حمایت نمی کند
• مصرف الکل یا مواد
• نگرانی های مربوط به سلامت روان، مانند افسردگی، اضطراب، تروما، یا سایر اختلالات مرتبط با استرس. نوجوانان مبتلا به ADHD به دلیل تکانشگری بودن می توانند در معرض خطر بیشتری باشند. سابقه خانوادگی خودکشی نیز خطر را برای اعضای خانواده افزایش می دهد.
• سرایت خودکشی، مانند دیدن گزارش‌های رسانه‌های پرحاشیه در مورد مرگ‌های خودکشی افراد مشهور، یا اطلاع از مرگ همسالان در اثر خودکشی.

دقت در مشاهده علائم خاص

کودک یا نوجوان در معرض خطر خودکشی از خود نشانه های خاصی بروز می دهد. والدین باید هنگام مشاهده علائم هشدار دهنده خاص زیر توجه داشته باشند:

تغییر در رفتار

مشکل در تمرکز بر مدرسه یا دنبال کردن فعالیت‌های معمول، تحقیق در مورد روش‌های خودکشی در اینترنت، افزایش مصرف الکل یا سایر مواد مخدر، بی‌احتیاطی عمل کردن. همه این موارد نشان دهنده تغییر در رفتار می باشد. از این رو باید والدین به این موارد دقت زیادی داشته باشند.

تغییر در شخصیت

گوشه‌نشین به نظر می‌رسند. خود را در اتاق خود منزوی می‌کنند. تحریک‌پذیری، تغییرات خلقی شدید که بیشتر از بدخلقی معمولی است. نشان دادن عصبانیت یا صحبت کردن با شرایط سخت. یا به دنبال انتقام بودن می توان نشانه های مناسبی در این زمینه نباشد.

تغییر در الگوی خواب

یکی از مهم ترین مواردی که نشان دهنده کودک یا نوجوان در معرض خطر خودکشی است، تغییر در الگوی خواب می باشد. در واقع گزینه های آن شامل بی خوابی، پرخوابی و کابوس های متعدد است. از این رو اگر این موارد را مشاهده کردید حتما توجه ویژه ای را به آن نشان دهید.

صحبت در مورد مردن

هر گونه ذکری از مردن، ناپدید شدن، رفتن یا سایر انواع آسیب زدن به خود خطرناک است. باید جدی گرفته شود.

عوامل حفاظتی از کودک یا نوجوان

عوامل حفاظتی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• حداقل یک بزرگسال حامی و در دسترس مورد نیاز است. کودکانی که احساس دوست داشتن و حمایت می‌کنند، بیشتر احساس می‌کنند که می‌توانند در زمان‌های چالش‌انگیز اجتناب‌ناپذیری که مشخصه سال‌های نوجوانی است، به بزرگسالان پایدار زندگی خود روی آورند. از این رو باید به این امر اهمیت زیادی داده شود. در این راستا کودک یا نوجوان در معرض خطر خودکشی خود را با حمایت قوی احساس می کند.
• محدود كردن دسترسي كودكان و نوجوانان به سلاح گرم و ساير روشهاي مرگبار خودكشي.
• باورهای فرهنگی یا مذهبی که از خودکشی جلوگیری می کند.
• مهارت های زندگی سازگارانه، به ویژه مهارت های حل مسئله و حل تعارض.
• دسترسی به مراقبت های بهداشت روانی موثر.

در این مرحله شما می توانید با متخصصان مرکز مشاوره همکده در ارتباط باشید.

چگونه می توانیم کودکان/نوجوانان با خطر خودکشی را وادار به کمک بکنیم؟

بزرگترین افسانه این است که پرسیدن از یک نوجوان در مورد خودکشی باعث می شود که به فکر خودکشی بیفتند. این یک نگرانی فراگیر برای بسیاری از والدین است، اما همچنین یکی از مواردی است که با تحقیقات قوی به راحتی از بین می رود. مطالعات نشان داده پرسش مشکل را افزایش نمی دهد. در عوض، می تواند آسیب را کاهش دهد. به طور بالقوه زندگی را نجات دهد. اگر نوجوانی به خودکشی فکر می‌کند، دوری‌کردن عمدی از موضوع شبیه به این است که به نوجوان نشان می‌دهد که مشکل او خیلی ترسناک و سخت است که حتی والدین/بزرگسالان هم نمی‌توانند در مورد آن با او صحبت کنند.

می تواند حس انزوا و احساس ناامیدی را در نوجوان افزایش دهد. نمونه ای از نحوه پرسیدن از نوجوان خود در مورد افکار احتمالی خودکشی: «من متوجه شدم که از زمانی که شما و جکی از هم جدا شده اید. هر شب در اتاق خود می مانید. امروز متوجه شدم که شما یک جستجوی آنلاین برای داستان هایی در مورد خودکشی انجام دادید. آیا در مورد آسیب رساندن به خود فکر می کنی؟»

همدل باشید و گوش دهید

اگر فکر می کنید کودک یا نوجوان در معرض خطر خودکشی است، باید رفتار های خود را بهبود بخشید. در طول صحبت های خود، به فرزند یا نوجوان خود اجازه دهید بداند که شما آنها را دوست دارید و بر اهمیت آنها برای شما تأکید کنید. همدل باشید و گوش دهید؛ استرس های کلامی آنها را به دقت گوش کنید. آنها را تشویق کنید تا اهداف آینده خود را شناسایی کنند. به آنها بگویید که تنها نیستند و شما در کنار آنها هستید. به آنها اطلاع دهید که درمان های موثری برای کمک به کاهش ناامیدی آنها وجود دارد. مثال‌های خاصی از افرادی که هر دو می‌شناسید و به کمک سلامت روان نیاز داشته‌اند و دریافت کرده‌اند، بیاورید.

والدین چگونه می توانند به کودک یا نوجوان در معرض خطر خودکشی کمک کنند؟

به نوجوان خود کمک کنید تا فعال سازی رفتاری را افزایش دهد. مطالعات تحقیقاتی نشان می دهد که فعال سازی رفتاری، به عنوان مثال، درگیر شدن در رفتارهایی که احساس پاداش/تقویت دارند، بسیار موثر است. متاآنالیزها نشان داده اند که فعال سازی رفتاری به اندازه دارو (در کوتاه مدت) و تا حدودی بهتر از درمان شناختی در درمان رفتارهای خودکشی و افسردگی موثر است. کودک یا نوجوان خود را تشویق و حمایت کنید. در فعالیت‌های تقویت‌کننده یا پاداش‌دهنده شرکت کند. مانند رفتن به سینما با دوستان. قدم زدن با سگ. انجام یک بازی ورزشی. کار روی یک پروژه لگو، و بولینگ یا پیاده‌روی.

فعالیت های حضوری بسیار مفید است. در حالی که ممکن است با تشویق کودک خود به افزایش فعالیت های مفید خود شروع کنید، مطمئن شوید که از یک درمانگر با تجربه در درمان فعال سازی رفتاری کمک حرفه ای دریافت کنید. اطمینان حاصل کنید که قرار گرفتن آنها با رسانه ها (از جمله رسانه های اجتماعی) در مورد این امر را به حداقل برسانید. خواندن و شنیدن داستان های مکرر در مورد خودکشی می تواند خطر اقدام به خودکشی را در افراد آسیب پذیر افزایش دهد. سرایت خودکشی یک پدیده واقعی است، اما می توان با محدود کردن مواجهه کودک خود، به ویژه در دوره های خطر خودکشی، آن را مدیریت کرد.

احتیاط کردن را فراموش نکنید

در مقابل کودک یا نوجوان در معرض خودکشی با دقت پیش روید. وقتی صحبت از افکار احتمالی خودکشی می‌شود، بهتر است که احتیاط کنید. اگر احساس یا شهود دارید که چیزی با فرزندتان درست نیست، اگر متوجه علائم هشدار می‌شوید، و/یا اگر تشخیص می‌دهید که فرزندتان بسیاری از عوامل خطر خودکشی و عوامل محافظتی کمی دارد، به دنبال کمک حرفه‌ای باشید. تماس با هر ارائه دهنده سلامت روان عمومی معمولا کافی نیست. حتماً یک ارائه‌دهنده سلامت روان را پیدا کنید که تجربه‌ای با جوانانی داشته باشد که با افکار خودکشی دست و پنجه نرم می‌کنند. در مورد درمان‌های مبتنی بر شواهد برای خودکشی و افسردگی برای کودکان و نوجوانان آموزش دیده باشد. شما و فرزندتان از صحبت کردن با او در اولین جلسه خود احساس راحتی کنید. در این راستا می توانید با متخصصان مرکز مشاوره همکده در ارتباط باشید.