فراتر از انضباط برای نوجوانان

انتقال پیش از نوجوانی برای اکثر والدین دشوار است. بچه‌ها به شدت تحت تأثیر تمایلشان برای احترام به گروه همسالانشان قرار می‌گیرند و این اغلب با استانداردهایی که ما در خانه تعیین می‌کنیم در تضاد است. در همین حال، احترام خودکاری را که اکثر کودکان خردسال نسبت به والدین خود احساس می‌کنند، از دست می‌دهیم و باید شروع به کسب آن کنیم. والدینی که برای کنترل فرزندانشان بر تنبیه تکیه می کنند (از جمله وقفه و عواقب آن) در سنین پیش از نوجوانی متوجه می شوند که دیگر جواب نمی دهد. در واقع، ما می آموزیم که در واقع غیرممکن است که آنها را کنترل کنیم، زمانی که آنها از دید ما دور هستند، که اغلب آنها هستند. به همین دلیل چیزی فراتر از انضباط برای نوجوانان مورد نیاز است.

در این مقاله از وب سایت همکده ما به بررسی تکنیک های اساسی و انضباطی می پردازیم. مرکز مشاوره همکده اولین و بزرگ ترین مرکز مشاوره در ایران می باشد. این مرکز ارائه دهنده خدمات حضوری و مشاوره تلفنی روان شناسی است.

فراتر از انضباط برای نوجوانان و شرایط والدین

بسیاری از والدین نگران این هستند که دائماً باید صدای خود را بلند کنند، اما تأثیر آنها همچنان در حال کاهش است. متأسفانه، اگر بر تنبیه تکیه کرده ایم، از ایجاد زمینه ای که تضمین می کند یک نوجوان پیش نوجوان «درست عمل می کند» غفلت کرده ایم. این زمینه شامل یک رابطه قوی والدین و فرزند است، بنابراین کودک واقعاً می خواهد همکاری کند و نمی خواهد والدین را ناامید کند. همچنین شامل همدلی با احساسات می شود تا کودک توانایی تنظیم احساسات خود را به دست آورد که به او اجازه می دهد رفتار خود را تنظیم کند.

متأسفانه، رفتار والدین متعارف، که شامل تنبیه می شود، در واقع رابطه والد-کودکی را از بین می برد، بنابراین کودک انگیزه کمتری برای همکاری پیدا می کند. و تنبیه به کودکان کمک نمی‌کند که یاد بگیرند احساسات خود را تنظیم کنند، بنابراین از نظم و انضباط کمتری برخوردارند. در مقابل، بچه‌هایی که تنبیه نمی‌شوند، اما در عوض با محبت برای جبران خسارت و حل مشکلات راهنمایی می‌شوند، زودتر انضباط درونی و حس اخلاقی قوی پیدا می‌کنند. بنابراین بهتر است از همان ابتدا با راهنمایی های محترمانه و مثبت شروع کنید. این امر باعث می شود که در سنین نوجوانی، افراد پیش از نوجوانی محترم، با ملاحظه، مسئولیت پذیر، منضبط و لذت بخش باشند.

اما اگر از تنبیه (مانند عواقب) استفاده کرده اید و فرزندتان اکنون ده ساله است و بی احترامی می کند، چه؟ خیلی دیر نیست، اما باید کارهایی را انجام دهید. برای بهبود انضباط برای نوجوانان از تکنیک های زیر پیروی کنید. شما می توانید فراتر از انضباط برای نوجوانان حرکت کنید.

با متعهد شدن به الگوبرداری از لحن محترمانه شروع کنید

اگر فریاد میزنی بس کن! بهتر است این کار را رها کنید. واقعا بچه ها احترامشان را نسبت به والدینی که فریاد می زنند از دست می دهند. بنابراین شما تأثیر کمتری خواهید داشت. آنها همچنین یاد می گیرند که فریاد زدن نحوه ابراز احساسات و حل مشکلات است، بنابراین آنها نیز فریاد می زنند. اگر رابطه خوبی دارید، لازم نیست برای جلب توجه فرزندتان فریاد بزنید.

برای انضباط نوجوانان بر تقویت رابطه تمرکز کنید

سعی کنید با قدرت در رابطه پیش بروید. آن را تقویت کنید. به طوری که وقتی محدودیتی تعیین می کنید (“تکلیف قبل از تماشای صفحه!”) یا انتظاری را بیان می کنید (“ما در این خانه متمدنانه صحبت می کنیم”) کودک شما می خواهد همکاری کند. مطمئن شوید که هر روز زمانی با کودک وقت دارید، که در آن بیشتر گوش می دهید. اگر فرزند شما «آنقدر شلوغ» است که نمی‌تواند ارتباط برقرار کند، پاها را ماساژ دهید. کناری بنشینید. در نهایت از طریق علایق او ارتباط برقرار کنید، برای مثال با گوش دادن به موسیقی او با او. اگر فرزندتان از بودن در کنار شما لذت نمی برد، نمی توانید امیدوار باشید که تأثیری داشته باشید. شما می توانید با این تکنیک فراتر از انضباط برای نوجوانان پیش بروید.

با تأمل در اعمال به کودک خود کمک کنید تا قضاوت خوبی داشته باشد

سوالات بی نهایت بهتر از سخنرانی کار می کنند. به جای صحبت های زیاد از سوالات استفاده کنید. نمونه ای از آن ها را در ادامه می بینید.

• “وقتی این کار را کردی می خواستی چه اتفاقی بیفتد؟”
• “آیا بخشی از شما بود که گفت “این کار را نکن”؟
• “چه چیزی باعث شد که به آن بخش از وجودت گوش کنی؟”
• “چطور برایت گذشت؟”
• “چه کار دیگری می توانستید انجام دهید؟”
• “درسته، شما می توانستید X را انجام دهید… فکر می کنید چگونه می شد؟ آن وقت چه اتفاقی می افتاد؟”

این سوالات حتی به بهبود روابط شما با فرزندتان هم کمک می کنند. در عین حال از افسردگی و اضطراب دوره بزرگسالی هم جلوگیری می کنند.

در برابر تهدید و تنبیه مقاومت کنید

انضباط شخصی زمانی ایجاد می شود که کودک تصمیم می گیرد آنچه را که می خواهد برای چیزی که بیشتر می خواهد کنار بگذارد. آنها بیشتر چه می خواهند؟ برای پیروی از راه شما و داشتن یک رابطه خوب با شما تلاش کنند. پس به جای تنبیه روی رابطه تمرکز کنید. با این روش می توانید پا را فراتر از انضباط برای نوجوانان بگذارید.

شما باید دیشب تکالیف خود را انجام می‌دادید. دفعه بعد که می‌بینم شما در حال انجام یک کار عجله‌ای در صبح به این شکل هستید، آن روز زمان صفحه نمایش خود را از دست می‌دهید. این والدین به طور طبیعی نگران فرزند خود هستند. اما این رویکرد عواقب ناخواسته ای دارد. اول، کودک احساس می کند کنترل شده است، بنابراین احتمال دارد که علیه شما عصیان کند. دوم، او در نهایت مسئولیت رفتار خود را بر عهده نمی گیرد – او فقط از اینکه چقدر بی انصاف هستید عصبانی می شود و شما را سرزنش می کند. اگر در عوض، همدلی می‌کردید، از او سؤال می‌کردید و «تعجب» می‌کردید که به او کمک کنید تا در مورد تأثیرات اعمالش فکر کند؟

می بینم که امروز صبح به سختی تلاش می کنی تا تکالیف ریاضی را انجام دهی. اینطور عجله کردن خیلی جالب نیست؟ نتیجه طبیعی انجام ندادن تکالیف شب قبلش این است که باید صبح برای انجام آن عجله کند. اگر بتوانید به او کمک کنید تا خودش متوجه این تأثیر شود – به جای استفاده از تهدید و کنترل، که فقط باعث شورش او می شود. به احتمال زیاد مسئولیت عمل بر اساس این دانش را بر عهده می گیرد. اگر فرزند شما مسئولیت پذیرانه رفتار نکند چه؟ بسیار رایج است، به خصوص در مورد استفاده از موبایل. احتمالاً باید قوانینی را برای محدود کردن زمان صفحه نمایش وضع کنید تا تکالیف انجام شوند.

با فرزندتان در مورد قوانین غیرقابل مذاکره خانواده به توافق برسید

اگر می خواهید فراتر از انضباط برای نوجوانان پیش بروید قوانین را به خوبی ارائه کنید. در مورد قوانین خانواده خود بحث کنید و یک توافق نامه کتبی ببندید. به چیزهای مهم مانند لحن محترمانه، تکالیف، شام های خانوادگی و محدودیت های زمانی که روی صفحه نمایش وجود دارد، پایبند باشید. در عین حال، در مورد اینکه در صورت شکسته شدن قوانین چه اتفاقی خواهد افتاد، بحث کنید.

فرزند شما چگونه احساسات خود را پیش می برد و اعتماد شما را باز می گرداند؟ متوجه خواهید شد که وقتی از قبل در مورد این موضوع صحبت می کنید، بچه ها معمولاً جریمه های سنگین تری را قبول می کنند. پس از آن معمولاً انگیزه بیشتری برای پیروی از قوانین پیدا می کنند. یکی از کلیدهای واداشتن کودکان پیش نوجوان به همکاری این است که به آنها اجازه دهید در زندگی خود حرفی برای گفتن داشته باشند.

روی آموزش به فرزندتان تمرکز کنید تا اشتباهاتش را ترمیم کند

آیا نگران این هستید که فرزندتان “مسئول” نشود؟ مفهوم جبران خسارت را معرفی کنید. این یک پیامد (مجازات) نیست که شما اعمال می کنید. این زمانی است که از فرزندتان می‌پرسید که چه کاری می‌تواند انجام دهد تا وضعیت در حال حاضر بهتر شود. به عنوان مثال، اگر او چیز بدی به خواهرش بگوید، باید چند کار تعمیری روی آن رابطه انجام دهد. اگر او چیزی را شکست، باید به او کمک کند تا هزینه جایگزینی را بپردازد.

اما به یاد داشته باشید که اگر به جبران آن فکر کنید و آن را به زور در ذهنش فرو ببرید، منطقی است که او آن را رد کند. در عوض، اجازه دهید این فرصتی قدرتمند برای او باشد تا یاد بگیرد که همه ما اشتباه می کنیم. ما مسئولیت داریم که برای بهبود اوضاع اقدام کنیم. مثل ریختن شیر است. ما بر سر آن گریه نمی کنیم، و هیچ سرزنشی یا شرمی وجود ندارد. اما باید وقتی آن را ریختیم، آن را تمیز کنیم. این روش ها باعث می شود شما فراتر از انضباط برای نوجوانان پیش بروید.

محافظت از کودک خود را در برابر پیامدهای طبیعی متوقف کنید

وقتی نگران فرزندمان هستیم، اغلب برای محافظت از او در برابر عواقب طبیعی مداخله می کنیم. بنابراین اگر به نظر می رسد فرزند شما نمی تواند به یاد داشته باشد که برگه مجوز را برای سفر کلاسی تحویل دهد، ممکن است بخواهید به او کمک کنید تا به یاد بیاورد که فردا چه زمانی به مدرسه می رسد. اما اگر فراموش کند، درس ارزشمندی خواهد آموخت. او را نجات ندهید.

مهربان اما محکم باشید

فرض کنید فرزندتان شما را آزمایش می کند تا ببیند آیا شما جدی هستید یا خیر. در حالی که به اجرای محدودیت ها ادامه می دهید، شاد باشید. به عنوان مثال، در زمان تکالیف در آنجا باشید و مطمئن شوید که فرزندتان به جای اینکه وقت خود را به بازی های رایانه ای با دوستان خود بگذراند، در مسیر آن قرار می گیرد. اگر به جای کمک به کودک خود در ایجاد نظم درونی به تنبیه تکیه کرده اید، ممکن است مدتی (هفته ها یا حتی ماه ها) طول بکشد. اما پس از مدتی اجرای قانون شما، این به یک عادت تبدیل می شود، فرزند شما از مزایای آن بهره می برد و به تنهایی شروع به انجام آن می کند. این انتقال نیاز به زمان و صبر دارد.